TV-gids

Sean Bergin was een zanger en multi-instrumentalist die met vele Zuid-Afrikaanse groepen tegen de Apartheid streed. Hij introduceerde Kwela-muziek in Amsterdam. Dit muziekgenre werd oorspronkelijk gespeeld op straat in de townships van Zuid-Afrika. Met zijn composities en uitvoeringen transformeerde Sean Bergin de Kwela-muziek tot een modern genre. Tijdens zijn muzikale carrière trad hij op met vele fantastische Zuid-Afrikaanse muzikanten zoals Dudu Pukwana, Louis Moholo, The Jazz Pioneers en Chris McGreggor. ‘Hi There, Sean Bergin’ volgt hem tijdens zijn politieke en muzikale reis in Zuid-Afrika en Amsterdam.

Het jaarlijkse jazzahead! in het Duitse Bremen omvat een internationale beurs, tentoonstellingen en een muziekfestival. Het brengt musici, boekers, agenten, organisatoren, musicologen en muziekliefhebbers samen. Hiermee is het uitgegroeid tot één van de belangrijkste gebeurtenissen op de jazzkalender. In 2024 besteedde jazzahead! bijzondere aandacht aan de jazzscene van Nederland en traden er in drie dagen tijd ruim 40 internationale jazzgroepen op. Eén van de acts op jazzahead! 2024 is DZ’OB, een electro-akoestisch ensemble uit Dnipro, Oekraïne. Bandleider Oleksii Badin, die het belang van het voortzetten van artistieke inspanningen in Oekraïne benadrukt, leidt een band die bekend staat om zijn innovatieve versmelting van genres, waaronder jazz, klassieke muziek, IDM, techno en dubstep. DZ’OB gelooft in de kracht van muziek als ondersteunend hulpmiddel: “Wij muzikanten kunnen - en moeten - muziek gebruiken als hulpmiddel, en helpen diegenen die ondersteuning nodig hebben”. DZ’OB bestaat uit Oleksii Starshynov (fagot), Vasyl Starshynov (hobo), Iryna Li (viool), Oleksii Badin (cello, elektronica) en Andrii Yarovyi (drums).

jazzahead! in het Duitse Bremen is een internationale beurs, tentoonstelling en festival. Het brengt musici, boekers, agenten, organisatoren, musicologen en muziekliefhebbers samen. Hiermee is het uitgegroeid tot één van de belangrijkste gebeurtenissen op de jazzkalender. In 2022 besteedde jazzahead! bijzondere aandacht aan Canada’s jazzscene en traden er in drie dagen tijd veertig internationale jazzgroepen op. Eén van deze ensembles is het Clara Haberkamp Trio. De Duitse pianist Clara Haberkamp is bekend als zanger/pianist/tekstdichter, maar haar recente album ‘Reframing the Moon’ staat geheel in het teken van haar instrumentele talent. Haar scherpe gehoor, betoverende talent voor melodie en verrassende gebruik van contrasten leveren verfijnde en indringende momenten op, die een emotioneel verbond met haar luisteraars smeden. Zij wordt bijgestaan door James Banner (bas) en Lukas Akintaya (drums).

In de DJAZZ.tv Belgium Sessions, die worden opgenomen in de AED Studios in het Belgische Lint, zien we een aantal van de beste jazzmusici van Europa aan het werk. Deze internationale jazzmusici gunnen ons een inkijkje in hun creatieve proces, waarbij jong talent en gevestigde namen elkaar afwisselen. Neem bijvoorbeeld dit bijzondere optreden van Saxkartel. Deze band speelt jazz en moderne muziek op een ongebruikelijke manier. De band bestaat uit 4 saxofonisten, die opereren zonder begeleiding van een ritmesectie! Saxkartel valt te vergelijken met een strijkkwartet, behalve dan hun totaal andere repertoirekeus: ze spelen jazz!

Sinds de Nederlandse zangeres Kim Hoorweg op haar 14e haar eerste platencontract met Universal Music binnensleepte, nam haar muzikale carrière een enorme vlucht. Hoorweg is uitgegroeid tot een bekende naam in de Nederlandse jazz-scene. Ze deelt regelmatig het podium met vooraanstaande artiesten, zoals Candy Dulfer, Raul Midón, Gino Vannelli en het Metropole Orkest, om er maar een paar te noemen. Dit keer betreedt Kim Hoorweg het podium van BIRD Rotterdam, samen met haar Nederlandse band van Anton Goudsmit op gitaar, Niels Broos op toetsen, en Yoran Vroom op drums.

Estival Jazz is een jaarlijks jazzfestival dat sinds 1977 plaatsheeft in Lugano, in het Italiaanssprekende deel van Zwitserland. Estival Jazz biedt een opwindende en bijzonder verrassende line-up die zich richt op de muziek van nu. Estival maakt zich sterk voor de schoonheid van verschillende culturen en wil het wederzijds begrip bevorderen. Franco Ambrosetti: geboren in Lugano, daar waar Estival jaarlijks plaatsvindt. Franco is zoon van Flavio Ambrosetti, een invloedrijke jazz saxophonist in de 40er jaren.

Estival Jazz is een jaarlijks jazzfestival dat sinds 1977 plaatsheeft in Lugano, in het Italiaanssprekende deel van Zwitserland. Estival Jazz biedt een opwindende en bijzonder verrassende line-up die zich richt op de muziek van nu. Estival maakt zich sterk voor de schoonheid van verschillende culturen en wil het wederzijds begrip bevorderen. The Crusaders, een Amerikaanse jazz fusion groep die zijn hoogtepunten kende in de 70er jaren. Het begon als een twee-mans front-line hoorn sectie, wiens geluid geworteld was in hard bop met een nadruk op R&B en soul. Het optreden van The Crusaders op Estival is buitengewoon ‘soulvol’ en een geweldig optreden om te zien.

Georgie Fame is Yeah, Yeah! en The Ballad of Bonnie & Clyde, maar met zijn karakteristieke stem en zijn speciale Hammond-orgelgeluid is hij ook een meester van de R&B. Georgie Fame maakt zijn triomfale comeback met The Blue Flames. Georgie Fame and the Blue Flames waren een Britse band in de jaren 60. Ze maakte muziek van rhythm, blues, soul en jazz tot ska en pop. Ze raakte meer geïnspireerd door andere stromingen binnen ska, die te horen waren in Jamaicaanse cafés in Londen. “Green Onions”, het nummer van Booker T & The MG’s, inspireerde Georgie om ook gebruik te maken van de Hammondorgel in zijn band. Dit optreden is rijkelijk gevuld met heerlijke blues en soul.

Dino Saluzzi, één van de grote Argentijnse tangomuzikanten, bouwt al sinds midden jaren ’80 aan een indrukwekkend en inspirerend oeuvre. Zijn instrument, de bandoneon – familie van de accordeon – is het ultieme symbool van de Argentijnse tango. Saluzzi heeft veel verschillende muzikale wegen bewandeld, en neemt zelden dezelfde route. Dit optreden is een intiem samenkomen tussen Saluzzi en Charlie Mariano (saxofoon) en Wolfgang Dauner (piano). Deze drie jazzgiganten bieden een enorme muzikale diversiteit: van tango en klassiek tot internationale musicalfavorieten. Zeer zelden werd een zinderend concert als dit op video opgenomen met zo veel gevoel voor sfeer.

Jimmy McGriff (1936-2008) is één van de goden op de Hammond B3. Hoewel hij soms uit beeld verdween tussen de vele andere souljazzorganisten uit zijn geboorteplaats Philadelphia, had hij van alle soul-jazz-pioniers vrijwel zeker de meeste blues in zijn geluid. Wellicht voelde hij zichzelf ook meer een bluesmuzikant dan een jazzartiest. Toch was hij eclectisch genoeg om zich niet in een hokje te laten stoppen. Zijn geluid – diepe grooves doordrenkt met blues en gospel – maakte hem populair bij het rhythm-and-bluespubliek. Dit optreden werd in 1965 opgenomen op het jazzfestival in het Belgische Comblain-la-Tour. Het publiek begroet McGriff en zijn bandleden met laaiend enthousiasme!

Voor haar album ‘Diggin’ the Duke’ verdiept Deborah J. Carter zich in het werk van Duke Ellington. De originele composities van Ellington bieden Carter de mogelijkheid om alle facetten van haar persoonlijkheid te uiten. Ze heeft alle benodigde vocale techniek in huis, maar het is vooral haar subtiele tekstbehandeling die de meeste indruk maakt: haar scatsolo’s zijn creatief en uitdagend! Carter heeft een goede band om zich heen verzameld, met daarin bassist Mark Zandveld en pianist Leo Bouwmeester. Mark en Leo schreven nieuwe arrangementen op de composities van Ellington, terwijl Deborah teksten schreef op een aantal instrumentale werken van de beroemde bandleider. Het resultaat is een bond geheel van swing, Latin, fusion, en avontuurlijke harmonieën. Carter is inmiddels een dusdanig grote naam dat het haar weinig moeite zal hebben gekost om gastmuzikanten over te halen bij te dragen aan het optreden: zo staan de fenomenale saxofonisten Efraim Trujillo en Emiel Wienholts bij haar op het podium in dit optreden.

In de late jaren '40 gaf jazzsaxofonist Charlie 'Bird' Parker te kennen de studio in te willen met een klassieke strijkerssectie in plaats van zijn gebruikelijke jazzensembles. Deze wens kwam uit in 1949 en 1950 toen hij twee platen maakte met hobo, harp, strijkerssectie en een jazzritmesectie, uitgebracht als 'Charlie Parker with Strings'. Zo'n 70 jaar later treden saxofonisten Olivier Bogé, Géraldine Laurent, Pierrick Pédron, Thomas de Pourquery en Jaleel Shaw nadrukkelijk in de voetsporen van de jazzlegende: in 2019 traden zij op in de Philharmonie de Paris met het repertoire van de oorspronkelijke albums. Bastien Stil dirigeert Christophe Dal Sasso's nieuwe orkestrale arrangementen in dit genre-overstijgende concert, dat begint met Dal Sasso’s eigen compositie, Ouverture voor vijf saxofoons en orkest.

Samen met de Deense bassist Morten Ramsbøl en de Zweedse drummer Rasmus Kihlberg presenteert de Zweedse pianist Jacob Karlzon het album ‘Open Waters’ in de Hamburgse fabriek van pianobouwer Steinway. De klassiek opgeleide pianist, die het podium deelde met Kenny Wheeler, Norma Winstone en Billy Cobham, houdt de rijke traditie van de eclectische Zweedse jazz in ere. In 2012 verkende hij de heavy metal, en nadien paste hij elektronica toe om de beat te bepalen.

Twee eersteklas Belgische musici – gitarist Philip Catherine en bassist Jean-Louis Rassinfosse – begeleiden de Amerikaanse jazztrompettist en vocalist Chet Baker bij dit optreden uit 1985 in de grandioze Brussels Jazz Club, gelegen aan de Grote Markt van de Belgische hoofdstad. Het trio speelt onder meer Charlie Mariano’s “Crystal Bells”, het titelnummer van hun goed ontvangen album uit 1983. Andere titels op het programma tijdens dit legendarische concert zijn onder meer “Down” en “How Deep is the Ocean”.

In het ensemble van trompettist Jacques Kuba Séguin zitten een aantal van Montreals expressiefste musici: naast trompettist Jaques Kuba Séguin zelf leveren contrabassist Frédéric Alarie, pianist Jonathan Cayer en drummer Kevin Warren subtiele en lyrisch muzikale momenten. Samen met zijn ensemble weet Jaques zijn trompet te laten klinken zoals we dat instrument zelden horen. De heren spelen een programma dat afwisselt tussen moderne en traditionele stijlen.

Geïnspireerd door trendy nachtclubs en restaurants in metropolen als Londen, Berlijn en New York is BIRD hét jazzpodium en restaurant van Rotterdam dat muziekcultuur en eettraditie in één gezamenlijk concept heeft geplaatst. Deze BIRDtv special is opgenomen in het kantoor van BIRD, een uitzonderlijke opname met de Japanse BIGYUKI en Jason Lindners Now Vs. Now.

De term ‘jam session’ stamt uit de jaren ’20, toen witte en zwarte muzikanten na hun betaalde optredens een rokerige kroeg opzochten om de jazz te spelen waar ze in hun ‘Paul Whiteman’-stijl bands de kans niet toe kregen. Een vaste bezoeker en deelnemer aan deze sessies was de populaire vocalist Bing Crosby. Men zei ‘he was jammin’ the beat’, omdat hij op de eerste en derde tel van de maat klapte in plaats van de in de jazz gebruikelijke tweede en vierde tel. DJAZZ geeft nu dit ‘jamming’ een 21e-eeuwse dimensie met ‘Seine Sessions’. Het neusje van de zalm uit de Parijse jazz-, soul-, blues-, gipsy- en funkscène treedt op in het legendarische clubrestaurant Le Resevoir. Belangrijk om te weten: de artiesten speelden nooit eerder met elkaar op hetzelfde podium! Tijdens deze aflevering, 'World Music', gepresenteerd door Eddy King, staan unieke optredens en interviews centraal van onder andere Teófilo Chantre, Tiwitine en Kinsy Ray.

Salif Keita’s muziek is een combinatie van traditionele Malinese muziek met Europese en Amerikaanse invloeden. Dit is ook te horen aan de instrumentatie die hij gebruikt, die bestaat uit zowel West-Afrikaanse als West-Europese instrumenten. De Malinese zanger werd vanwege zijn albinisme verbannen door zijn familie. In 1967 verhuisde hij naar Bamako, waar hij zijn muzikale carrière begon en zich aansloot bij Les Ambassadeurs (Internationeaux). In de jaren ’70 verwierf Salif internationale bekendheid met deze band. Na een periode in Ivoorkust gewoond te hebben heeft hij sinds 1984 toevlucht gevonden in Parijs. Tijdens dit concert uit 2010 bewijst hij waarom hij terecht “De gouden stem van Afrika” wordt genoemd.

'Esplanada' werd in het leven geroepen door componist en percussionist Eddy Koopman, die sinds 1989 aan het Metropole Orkest is verbonden. In Esplanada staat niet Koopman centraal, maar violiste Sarah Koch. Het repertoire werd grotendeels speciaal voor haar geschreven, ter gelegenheid van haar afstuderen aan het Rotterdams Conservatorium. In dit repertoire vermengt Esplanada muzikale invloeden uit oosterse en westerse tradities. De aanwezigheid van beeldend kunstenares Leontine Smit versterkt de meditatieve atmosfeer van dit concert, wat een opwindend, multidisciplinaire kunstuitvoering oplevert.

In het teken van de International Duke Ellington Conference 2014 ontvangt de North Sea Jazz Club de Concert Big Band van het Concervatorium van Amsterdam voor een bijzonder concert. Onder leiding van David Berger spelen ze Duke Ellington’s enige geschreven big band symfonie ‘Black, Brown and Beige’. Het is meer dan 70 jaar geleden dat Ellington’s “B, B & B” in zijn geheel werd gespeeld tijdens de premiere in de Carnegie Hall (New York). Duke Ellington zei er het volgende over: “We thought we wouldn’t play it in its entirety tonight because it represents an awfully long and important story and that I don’t think too many people are familiar with the story. This is the one we dedicate to the 700 Negroes who came from Haiti to save Savannah during the Revolutionary War.” Jazzcomponist, trompettist, arrangeur en dirigent David Berger is internationaal erkend als dè kenner van Duke Ellington’s muziek en muziek uit het swing tijdperk. Van 1988 tot 1994 werkte hij voor het Lincoln Center Jazz Orchestra waar hij meer dan 500 stukken van Ellington en Billy Strayhorn transcribeerde.

De tweevoudig voor een Grammy Award genomineerde Amerikaanse jazzsaxofonist Bill Evans treedt op in de legendarische Parijse jazzclub New Morning, samen met The Spykillers bestaande uit Wolfgang Haffner (drums), Gary Grainger (bas), en Simon Oslender (toetsen). Een concert van Bill Evans is natuurlijk niet compleet zonder het nummer ‘Jean Pierre’, een Frans kinderliedje dat Evans met Miles Davis opnam toen hij in de jaren ’80 in diens band speelde. Evans vertelt hoe hij Miles Davis overtuigde dit nummer op te nemen in zijn repertoire. Geniet van dit concert uit 2019 van Bill Evans & The Spykillers in New Morning in Parijs!