TV-gids

De MotorMusic Studios in het Belgische Mechelen oefenen een magnetische aantrekkingskracht uit op talloze eersteklas jazzmusici. Veel bezoekende internationale jazzmusici delen hun kijk op hun muziek met ons in de nieuwe DJAZZ-reeks ‘Belgium Sessions’. In deze uitzendingen zien we hoe een aantal van Europa’s beste musici hun eigen muziek uitvoeren. Deze aflevering staat in het teken van het Habanera Duo, dat is voortgekomen uit een ontmoeting tussen fluitist Marc Grauwels en accordeonist Christophe Delporte. De twee troffen elkaar in hun gezamenlijke passie voor de Argentijnse tango en de muziek van Ástor Piazzolla. Omdat hun instrumenten elkaar perfect aanvullen, besloten de kunstenaars samen het Habanera Duo te vormen. Ze bieden het publiek een verfijnd en gedurfd repertoire: verwacht een mooie mengelmoes van klassieke en jazzy muziek, gebaseerd op muziek van componisten variërend van Piazzolla tot Gioacchino Rossini.

De Amerikaanse organist en soulzanger Jackie Davis heeft veel betekend voor de populariteit van het hammondorgel in de jazz, en geldt als voorganger van de veel beroemdere Jimmy Smith. In deze opname uit 1967 zien we Davis tijdens een intiem solo-optreden in Brussel, waarin we de grote soulmuzikant dicht op de huid zitten. Met aanstekelijke geestdrift speelt hij gloedvolle versies van “I Got Rhythm”, “Satin Doll”, “Yesterday”, “Smack Dab In The Middle” en “It Ain’t Necessarily So”. Davis’ zang verleent de songteksten onverwacht veel diepgang. Laat de geweldige Jackie Davis ook jouw hart veroveren in dit vintage liveoptreden uit Brussel!

GIIPUJA trakteert het Kroatische publiek al sinds 2013 op moderne jazz met een uitgesproken etnische klank. De ongebruikelijke combinatie van contrabas, drums, basklarinet, viool, en diverse folkloristische instrumenten van het schiereiland Istrië levert een opvallend origineel en uniek geluid op. Af en toe zet GIIPUJA juist in op de scherpe dissonanten die voortvloeien uit de Istrische toonladder, terwijl het op andere momenten juist diezelfde compositie- en improvisatieprincipes gebruikt voor een jubelende sfeer. Deze prachtige uitvoering van hun project ‘Forest GIIPUJA’ werd in 2016 opgenomen in het Kroatische natuurpark Učka. GIIPUJA bestaat uit Damjan Grbac (contrabas), Marko First (viool, sopela, mih), Aldo Foško (basklarinet), en Tonči Grabušić (drums).

'Chet Baker Quintet: Live in '64' toont een geweldig concert van één van de belangrijkste vertolkers van de cool jazz uit de jaren '50. Chet Baker ontwikkelde een ingehouden, intieme speelstijl. Bovendien trokken zijn fotogenieke uitstraling en zijn sensuele zang de aandacht van publiek dat eerder weinig met jazz ophad. Helaas zat zijn drugsverslaving zijn carrière in de weg. In deze uitzending zien we een indrukwekkend optreden uit 1964 vanuit een Belgische televisiestudio met een kwartet met daarin saxofonist Jacques Pelzer, pianist René Urtreger, en bassist Luigi Trussardi. De heren spelen onder meer Miles Davis' klassieker ‘So What’, en de jazzstandard ‘Time After Time’, waarin Chet zijn 'cool jazz' zangstem laat horen. Een klassieker!

Dino Saluzzi, één van de grote Argentijnse tangomuzikanten, bouwt al sinds midden jaren ’80 aan een indrukwekkend en inspirerend oeuvre. Zijn instrument, de bandoneon – familie van de accordeon – is het ultieme symbool van de Argentijnse tango. Saluzzi heeft veel verschillende muzikale wegen bewandeld, en neemt zelden dezelfde route. Dit optreden is een intiem samenkomen tussen Saluzzi en Charlie Mariano (saxofoon) en Wolfgang Dauner (piano). Deze drie jazzgiganten bieden een enorme muzikale diversiteit: van tango en klassiek tot internationale musicalfavorieten. Zeer zelden werd een zinderend concert als dit op video opgenomen met zo veel gevoel voor sfeer.

Teus Nobel is een Nederlandse trompet en flügelhorn-speler. Als klein jongetje raakte Teus geïnspireerd door het krachtige trompetspel van onder andere Maynard Ferguson en Bill Chase. Tijdens zijn conservatoriumperiode speelde de trompettist zowel in jazz settings als in musicals als sessiemuzikant. Na het conservatorium kreeg Teus een baan aangeboden bij het Luchtmacht Orkest, waar hij marsmuziek speelde met invloeden van pop en jazz. Dit optreden is opgenomen in het BIMhuis in Amsterdam. Teus draagt zijn composities op aan zijn all-time helden Jarmo Hoogendijk, Woody Shaw, Christian Scott, Roy Hargrove en Eric Vloeimans. Dit optreden is gebaseerd op zijn tweede album ‘Legacy’.

Ella Fitzgerald: Live in '57, presenteert de ‘First Lady Of Song’. Met daarbij een hele bijzondere opname: één van de eerste volledige concertregistraties van Ella op film. Tijdens dit concert, opgenomen in België op 7 mei 1957, treedt de First Lady op met jazz-grootheden zoals Ray Brown, Herb Ellis en de legendarische Oscar Peterson. Op het programma staan enkele van de grote klassiekers: ‘Lullaby Of Birdland’ en ‘It Don’t Mean A Thing (If It Ain’t Got That Swing)’. Ook al wilde ze eerst danseres worden, luisterde Ella al vroeg naar opnames van Louis Armstrong, Bing Crosby en The Boswell Sisters. Na haar debuut bij een amateurtalentenjacht in 1934, begon ze bij Chick Webb’s orkest in 1935, waar ze meerdere hits mee opnam en de leiding overnam na Webb’s dood. Dit was nog maar het begin van haar carrière, waarin Ella Fitzgerald zich vestigde als de ‘First Lady of Song’ en ‘Queen of Jazz’ met haar bereik van drie octaven. De Amerikaanse jazzzangeres stond vooral bekend om haar pure toon, intonatie en frasering en improvisatorische vaardigheden. Gedurende bijna 60 jaar verkocht Fitzgerald 40 miljoen albums en won 13 Grammy Awards, onder andere met haar fantastische interpretaties van het Great American Songbook.

Het is bijna onmogelijk om niet in vervoering te raken bij het horen van Marion Williams’ krachtige stem. Onder begeleiding van Tommy Brown (piano), Joe Washington (orgel), Billy Tuliver (drums) en achtergrondzangeressen Barbara White en Ann Bolden blaast Williams nieuw leven in spirituals als 'Peace in the Valley', 'We Shall Overcome' en 'Michael, Row the Boat Ashore'.

Het Dutch Jazz Orchestra is altijd op zoek naar jazz die gewoonlijk over het hoofd wordt gezien. Daarom maakt het orkest projecten rond het werk van componisten en arrangeurs die ten onrechte weinig of geheel niet worden uitgevoerd, of rond muziek die onbekend is gebleven of inmiddels vrijwel is vergeten. Het artistieke team van het orkest doet onderzoek: musicologisch onderzoek in archieven en nalatenschappen in binnen- en buitenland, én praktijkonderzoek door middel van repetities, uitvoeringen en cd-opnames. Verder biedt het orkest jong talent de mogelijkheid om professionele bigband ervaring op te doen, doordat het waar mogelijk haar gelederen versterkt met jonge musici. Dit concert vindt plaats in het Chassé Theater in Breda (2012). Het Dutch Jazz Orchestra voert hier een groot aantal composities uit die in het verleden weinig of niet zijn uitgevoerd, zoals het werk van Billy Strayhorn.

Sinds de eerste editie in 2014 heeft het jaarlijkse South Coast Jazz Festival in het Canadese Norfolk County al vele tientallen artiesten verwelkomd. Veel van hen sleepten al Grammy Awards in de wacht, of zijn geëerd met een Juno Award, een plek op de Walk of Fame, of werden zelfs geridderd en toegelaten tot de Order of Canada! Op het festival van 2021 traden oudgedienden op, onder wie pianist Gene DiNovi, contrabassist Dave Young, en soulzanger John Finley begeleid door het Lou Pomanti Trio. Er klonk ook muziek van onder meer pianist Charu Suri, de vocalisten Queen Pepper, Heather Bambrick en Aleef Mehdi, en bassist Ben Duff. Deze bijzondere editie van het South Coast Jazz Festival wordt mede gepresenteerd door het Canadese media-icoon Dini Petty en festivaloprichter Juliann Kuchocki.

De 'Münchner Klaviersommer' was een jaarlijks terugkerende concertreeks die tussen 1981 en 1998 plaatsvond in het Duitse München. Hoewel de naam van het festival misschien doet vermoeden dat de programmering vooral op pianomuziek gericht was, traden er talloze grote musici uit de jazz en de klassieke muziek op – en niet alleen pianisten. De concerten vonden gewoonlijk plaats in de Gasteig, de thuishaven van het Münchner Philharmoniker. In 1987 stond de Amerikaanse gitarist pianist Chick Coear op dit festival. Hij speelt een jazz fusion-concert met zijn Elektric Band, bestaande uit Frank Gambale (gitaar), Eric Marienthal (saxofoon), John Patitucci (bas) en Dave Weckl (drums). De band sleepte twee Grammy Award-nominaties in de wacht.

Het North Sea Jazz Festival is het grootste overdekte muziekfestival ter wereld, internationaal bekend als festival waar het verleden, heden en de toekomst van de jazz aan bod komen in drie dagen tijd. Behalve een flinke dosis jazz worden ook andere genres geprogrammeerd, waaronder blues, soul, funk, en hiphop. In 1982 speelde het Superstar Quintet, bestaande uit trompettist Freddie Hubbard, saxofonist Joe Henderson, drummer Tony Williams, bassist Ron Carter en pianist Kenny Baron, een optreden van kosmische proporties op het North Sea Jazz Festival in Den Haag.

Vier eersteklas musici voeren samen pop- en soulklassiekers uit die we kennen van artiesten als Gregory Porter, Stevie Wonder, U2 en Seal. De Napolitaanse zanger Walter Ricci heeft zijn sporen in de jazz overtuigend verdiend. Met zijn gevoelige interpretaties leidt hij ons rond in zijn muzikale universum. Hij wordt bijgestaan door een buitengewone ritmesectie bestaande uit Manu Katché op drums, Jérôme Regard op bas en Alfio Origlio op piano. Pianist Alfio Origlio tekende voor de arrangementen. Deze opname uit 2020 werd gemaakt op het Festival Jazz au Sommet in Frankrijk.

Saxofonist, singer-songwriter en producer Orlando Julius is een van de grootste helden uit de Nigeriaanse muziek. Na een muzikale kindertijd, waarin hij leerde drummen, fluit- en bugelspelen, vertrok hij op zijn veertiende naar Ibadan, de derde stad van Nigeria en in die tijd het mekka van de Nigeriaanse muziek. Hier leerde hij saxofoon spelen, speelde hij in verschillende bands, ontmoette Bootsy Collins en James Brown en deelde het podium met Fela Kuti en zelfs Louis Armstrong. In de jaren zestig begon Julius met zijn eigen band traditionele Afrikaanse sounds en ritmes te mixen met Amerikaanse pop, soul en r&b. Zijn succes breidde zich uit naar de V.S. waar hij zich in de jaren zeventig vestigde. Hier trad hij op met artiesten als Marvin Gaye, Curtis Mayfield, Gil Scott Heron en Isaac Hayes en werkte hij samen met Hugh Masekela, The Crusaders en Lamont Dozier.

De term ‘jam session’ stamt uit de jaren ’20, toen witte en zwarte muzikanten na hun betaalde optredens een rokerige kroeg opzochten om de jazz te spelen waar ze in hun ‘Paul Whiteman’-stijl bands de kans niet toe kregen. Een vaste bezoeker en deelnemer aan deze sessies was de populaire vocalist Bing Crosby. Men zei ‘he was jammin’ the beat’, omdat hij op de eerste en derde tel van de maat klapte in plaats van de in de jazz gebruikelijke tweede en vierde tel. DJAZZ geeft nu dit ‘jamming’ een 21e-eeuwse dimensie met ‘Seine Sessions’. Het neusje van de zalm uit de Parijse jazz-, soul-, blues-, gipsy- en funkscène treedt op in het legendarische clubrestaurant Le Resevoir. Belangrijk om te weten: de artiesten speelden nooit eerder met elkaar op hetzelfde podium! Tijdens deze aflevering, 'World Music', gepresenteerd door Eddy King, staan unieke optredens en interviews centraal van onder andere Teófilo Chantre, Tiwitine en Kinsy Ray.

Het Morgenland Festival is een festival dat plaatsvindt in Osnabrueck, Duitsland. Het festival bestaat sinds 2005 en focust zich op de fascinerende muziekcultuur uit het Nabije en Midden-Oosten, met genres van klassiek tot avant-garde, jazz en rock. Buiten muzikale voorstellingen, houdt het festival zich ook bezig met andere kunst, zoals dans en theater. In deze aflevering van het festival zijn de optredens als “Sahil” en het ensemble van “Hewar” extreem energiek en dynamisch. Daarentegen zijn er ook optredens die rustig en kalmerend zijn, zoals bijvoorbeeld het optreden van “The Morgenland Chamber Orchestra”. “The Morgenland Chamber Orchestra” maakt sinds 2009 deel uit van het festival. Duitse muzikanten, in samenwerking met muzikanten uit de landen die op het festival te zien zijn, repeteren nummers die je uiteindelijk kunt zien bij de opening van het Festival.

‘Jazz à Vienne’ behoort tot 's werelds prestigieuste jazzfestivals. Al sinds 1981 boekt het festival de allergrootste jazzmusici, velen van wie er later nog eens terugkomen. Het mag geen verrassing heten dat ook de editie van 2013 niet teleurstelde: de grootste namen uit de muziek stonden op het programma. Onder hen was de geweldige Richard Bona. Nog altijd ligt de wereld aan zijn voeten als hij zingt en bas speelt. Op het podium staan trompettist Mike Rodrigues, percussionisten Luisito en Robert Quinteros, trombonist Ozzy Melendez en pianist Osmandy Paredes hem bij. Bona laat eens te meer zien wat hem tot zo'n grote ster maakt.

In de late jaren '40 gaf jazzsaxofonist Charlie 'Bird' Parker te kennen de studio in te willen met een klassieke strijkerssectie in plaats van zijn gebruikelijke jazzensembles. Deze wens kwam uit in 1949 en 1950 toen hij twee platen maakte met hobo, harp, strijkerssectie en een jazzritmesectie, uitgebracht als 'Charlie Parker with Strings'. Zo'n 70 jaar later treden saxofonisten Olivier Bogé, Géraldine Laurent, Pierrick Pédron, Thomas de Pourquery en Jaleel Shaw nadrukkelijk in de voetsporen van de jazzlegende: in 2019 traden zij op in de Philharmonie de Paris met het repertoire van de oorspronkelijke albums. Bastien Stil dirigeert Christophe Dal Sasso's nieuwe orkestrale arrangementen in dit genre-overstijgende concert, dat begint met Dal Sasso’s eigen compositie, Ouverture voor vijf saxofoons en orkest.

Deze verzameling van authentieke sterartiesten herschept het geluid van Parijs van de jaren 1950 en 1960 toen de Lichtstad Europa’s Mekka was voor Amerikaanse jazzmuzikanten. De Paris Reunion Band is samengesteld als hommage aan Kenny Clarke en de geest van zijn Parijse collegae-jazzmen.

Het North Sea Jazz Festival is het grootste overdekte muziekfestival ter wereld, internationaal bekend als festival waar het verleden, heden en de toekomst van de jazz aan bod komen in drie dagen tijd. Behalve een flinke dosis jazz worden ook andere genres geprogrammeerd, waaronder blues, soul, funk, en hiphop. In 1980 bracht de Amerikaanse soullegende Ray Charles de Raelettes en het Ray Charles Orchestra naar het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Charles liet zijn altijd direct herkenbare sound horen tijdens dit geweldige optreden.

Ondanks zijn gevorderde leeftijd was de legendarische jazzpianist Earl Hines in topvorm tijdens dit optreden in Spa in 1977. Met een band bestaande uit Rudy Rutherford (klarinet en tenorsaxofoon), Jimmy Leary (bas) en Eddie Graham (drums) brengt hij de zaal tot leven met zijn versies van “I Can’t Believe That You’re In Love With Me” en “The Man I Love.” Zangeres Marva Josie voegt zich bij de groep voor uitvoeringen van “A Sunday Kind of Love” en het welbekende “Kansas City” alvorens de set wordt afgesloten met een spetterende vertolking van “Caravan”.

“One of these nights” was een heel bijzonder evenement voor Al Di Meola - een nacht even legendarisch als zijn “Friday Night In San Francisco”, die een kwart eeuw geleden is opgenomen. Al Di Meola bracht een groep onvervalst excellente muzikanten bij elkaar voor deze terugblik op de hoogtepunten van een bijna dertig jaar lange carrière - een fantastische combinatie van romantische kamermuziek, traditionele Latijns-Amerikaanse muziek en free jazz, met een constante afwisseling tussen improvisaties uit de losse pols en complexe vooraf gecomponeerde stukken. Keer op keer lukt het de muzikanten om in bekende stukken te variëren met verrassende ritmeveranderingen en briljante muzikale panorama’s. Pianist Mario Parmisano en de twee masterdrummers Ernie Adams en Gumbi Ortiz zijn altijd goed op elkaar afgestemde partners, en het Sturcz String Quartet van Hongarije geeft een origineel tintje de muziek. Meesterlijke solo’s, opwindende, soms humoristische dialogen en fascinerend groepsspel ronden deze live opname af, een wandeling door Al Di Meola’s rijke repertoire aan klassiekers in een nieuw, aantrekkelijk geluid. Werkelijk een magisch concert.

Nadat hij in New York City samenwerkte met gevestigde Amerikaanse jazzartiesten als Dave Liebman, Eliot Zigmund, Ari Hoenig en Chris Cheek, keert de Catalaanse bassist Manel Fortià nu terug naar zijn wortels om traditioneel Catalaans repertoire opnieuw uit te vinden. Manel Fortià gaat de samenwerking aan met Antonia Lizana (saxofoons), Pere Martínez (zang), Max Villavecchia (piano), en Raphael Pannier (drums) in de band ‘Libérica’. Zij spelen Catalaanse muziek en flamenco, maar dan door de bril van een jazzmusicus uit New York. Hun album ‘Arrels’ (2021) is een verkenning van Catalaanse hymnes, waaronder ‘El cant dels ocells’ en ‘Els tres tambors’, zoals te horen in dit liveoptreden vanuit Nova Jazz Cava in het Spaanse Barcelona.

Het Newport Jazz Festival vond voor het eerst plaats in de Noord-Amerikaanse stad Newport, Rhode Island tijdens de zomer van 1954. Daar bleef het niet bij: in de jaren die volgden traden de grootste namen uit de jazz hier op, wat bovendien vaak tot iconische live-albums leidde. Inmiddels is het festival uitgegroeid tot één van de grootste meerdaagse jazzfestivals ter wereld. Dit succes maakte dat het festival in de jaren '60 en '70 zélf op tournee ging, zodat het kon gebeuren dat er sinds midden jaren '60 elk najaar een Newport Jazz Festival plaatsvond in Rotterdam. In 1968 traden drummer Art Blakey en pianist Horace Silver elk op met hun eigen bands tijdens het Newport Jazz Festival in Rotterdam. De bandleiders waren geen vreemden voor elkaar: zij kenden elkaar uit de begindagen van The Jazz Messengers.