TV-gids

Al sinds 1994 komen er talloze musici, boekingsagenten, persbureaus en mediabedrijven van over de hele wereld af op de 'wereldmuziektentoonstelling' World Music Expo (WOMEX). Deze muziekbeurs is door de jaren heen neergestreken in verschillende Europese steden, waaronder Berlijn, Brussel, Marseille, Stockholm, Sevilla, Cardiff en Boedapest. In 2018 vond WOMEX plaats in Las Palmas op Gran Canaria. Eén van de deelnemers was The Garifuna Collective. Deze jonge en oude musici uit het Caribisch gebied houden de nalatenschap van Andy Palacio springlevend: Palacio bracht de Belizaanse muziek onder de aandacht van een wereldpubliek, en inspireerde bovendien generaties Belizaanse musici om hun eigen achtergrond te leren kennen. Een bijzondere troef van The Garifuna Collective zijn de Umalali-zangeressen. Zij vieren de diepe wortels van de Garifuna muziek onder begeleiding van de kenmerkende klank van twee traditionele Garifuna-troms – de primero en de segunda – en maracas, schildpadschilden, ezelskaken, maar ook groovy bassen en akoestische en elektrische gitaren.

In het kader van het Internationaal Gitaarfestival Luik 1995 vond in het Koninklijk Conservatorium Luik een ‘zigeunernacht’ plaats. Bij deze gelegenheid bracht het trio en kwintet van Raphaël Faÿs een muzikaal eerbetoon aan de Belgische Sinti-gitarist Django Reinhardt. Raphaël Faÿs (sologitaar), Pierre Blanchard (viool), Daniel Manzanas (gitaar), Pablo Gilabert (bas) en Miguel Sanchez (percussie) spelen Reinhardts bekendste gipsyjazz-hits, waaronder ‘It Had To Be You’, ‘How High The Moon’, ‘Sweet Georgia Brown’ en ‘Minor Swing’. Geniet van Raphaël Faÿs’ eigentijdse kijk op het lichte snarenspel en de onweerstaanbare ritmes van Django Reinhardts ‘jazz manouche’!

In 1956 gaf Duke Ellington met zijn orkest een legendarisch optreden op het Newport Jazz Festival. Het succes dat Ellington als gevolg van dat optreden ervaarde zou nog tot zijn dood in 1974 duren. In het jaar voor zijn dood verscheen Ellington wederom op het Newport Jazz Festival, ditmaal gehouden in Brussel. Tenorsaxofonist Paul Gonsalves, die met zijn solo op “Diminuendo and Crescendo in Blue” in 1956 hoge ogen gooide, is hier nog altijd van de partij, evenals oude rotten Russell Procope (clarinet en altsax) en Harry Carney (baritonsax).

Spannende klanken van moderne jazz en improvisatorische muziek, de zoektocht naar nieuwe, moderne composities, verbijsterende geluiden van noise, rock en pop… Ja, PARADOX Tilburg is Meer Dan Jazz! Grens overschrijdend naar onbekende soundscapes van elektronische muziek… Indie artiesten, blues veteranen en jazz supersterren - ze storten allen hun muzikale hart uit op het podium van PARADOX. Van de eerste babystapjes van jonge en lokale talenten tot de meest aangrijpende geluiden van internationale topartiesten. PARADOX Tilburg is de meest intieme jazzclub van Nederland, met een zeer toegewijd en trouw publiek uit alle hoeken van Europa. In het TV programma PARADOX LIVE proef je een selectie van de beste concerten en hoor je interviews met artiesten uit de hele wereld.

'Chet Baker Quintet: Live in '64' toont een geweldig concert van één van de belangrijkste vertolkers van de cool jazz uit de jaren '50. Chet Baker ontwikkelde een ingehouden, intieme speelstijl. Bovendien trokken zijn fotogenieke uitstraling en zijn sensuele zang de aandacht van publiek dat eerder weinig met jazz ophad. Helaas zat zijn drugsverslaving zijn carrière in de weg. In deze uitzending zien we een indrukwekkend optreden uit 1964 vanuit een Belgische televisiestudio met een kwartet met daarin saxofonist Jacques Pelzer, pianist René Urtreger, en bassist Luigi Trussardi. De heren spelen onder meer Miles Davis' klassieker ‘So What’, en de jazzstandard ‘Time After Time’, waarin Chet zijn 'cool jazz' zangstem laat horen. Een klassieker!

Sinds de eerste keer dat rietblazer Émile Parisien optrad op Jazz à Ramatuelle in 2010 heeft de muzikant definitief zijn naam gevestigd als één van de meest getalenteerde muzikanten van zijn generatie. Op zijn lievelingsinstrument, de sopraansaxofoon, ontwikkelde hij een ongeëvenaarde lyrische stijl. In 2016 verscheen hij op Jazz à Ramatuelle met de Duitse pianist Joachim Kühn (*1944) en de legendarische multi-instrumentalist Michel Portal (*1935). De vitale tachtiger Portal is een intrigerende saxofonist, klarinettist en bandoneonist: een ware muzikale avonturier, die jazz, klassieke muziek en filmmuziek met elkaar vermengt. Samen met gitarist Manu Codjia, bassist Simon Tailleu en drummer Mario Costa vormen zij het Émile Parisien Sextet, dat de sterren van de hemel speelt op Jazz à Ramatuelle 2016.

De term ‘jam session’ stamt uit de jaren ’20, toen witte en zwarte muzikanten na hun betaalde optredens een rokerige kroeg opzochten om de jazz te spelen waar ze in hun ‘Paul Whiteman’-stijl bands de kans niet toe kregen. Een vaste bezoeker en deelnemer aan deze sessies was de populaire vocalist Bing Crosby. Men zei ‘he was jammin’ the beat’, omdat hij op de eerste en derde tel van de maat klapte in plaats van de in de jazz gebruikelijke tweede en vierde tel. DJAZZ geeft nu dit ‘jamming’ een 21e-eeuwse dimensie met ‘Seine Sessions’. Het neusje van de zalm uit de Parijse jazz-, soul-, blues-, gipsy- en funkscène treedt op in het legendarische clubrestaurant Le Resevoir. Belangrijk om te weten: de artiesten speelden nooit eerder met elkaar op hetzelfde podium! Tijdens deze aflevering, 'World Music', gepresenteerd door Eddy King, staan unieke optredens en interviews centraal van onder andere Teófilo Chantre, Tiwitine en Kinsy Ray.

Het Morgenland Festival is een festival dat plaatsvindt in Osnabrueck, Duitsland. Het festival bestaat sinds 2005 en focust zich op de fascinerende muziekcultuur uit het Nabije en Midden-Oosten, met genres van klassiek tot avant-garde, jazz en rock. Buiten muzikale voorstellingen, houdt het festival zich ook bezig met andere kunst, zoals dans en theater. Jivan Gasparyan, Jr. raakte geïnspireerd door de Armeense folkmuziek dankzij zijn opa, Jivan Gasparyan, van wie hij het bespelen van de duduk heeft geleerd. De blul en duduk zijn allebei instrumenten van Armeense afkomst.

Georgie Fame is Yeah, Yeah! en The Ballad of Bonnie & Clyde, maar met zijn karakteristieke stem en zijn speciale Hammond-orgelgeluid is hij ook een meester van de R&B. Georgie Fame maakt zijn triomfale comeback met The Blue Flames. Georgie Fame and the Blue Flames waren een Britse band in de jaren 60. Ze maakte muziek van rhythm, blues, soul en jazz tot ska en pop. Ze raakte meer geïnspireerd door andere stromingen binnen ska, die te horen waren in Jamaicaanse cafés in Londen. “Green Onions”, het nummer van Booker T & The MG’s, inspireerde Georgie om ook gebruik te maken van de Hammondorgel in zijn band. Dit optreden is rijkelijk gevuld met heerlijke blues en soul.

Teus Nobel is een Nederlandse trompet en flügelhorn-speler. Als klein jongetje raakte Teus geïnspireerd door het krachtige trompetspel van onder andere Maynard Ferguson en Bill Chase. Tijdens zijn conservatoriumperiode speelde de trompettist zowel in jazz settings als in musicals als sessiemuzikant. Na het conservatorium kreeg Teus een baan aangeboden bij het Luchtmacht Orkest, waar hij marsmuziek speelde met invloeden van pop en jazz. Dit optreden is opgenomen in het BIMhuis in Amsterdam. Teus draagt zijn composities op aan zijn all-time helden Jarmo Hoogendijk, Woody Shaw, Christian Scott, Roy Hargrove en Eric Vloeimans. Dit optreden is gebaseerd op zijn tweede album ‘Legacy’.

Het vermaarde Nick Vollebregt Jazz Café vormt het toneel voor deze bijzondere opname van Easy Jazz. Het programma richt zich op de swingmuziek uit de jaren ’30 en ‘40. Het programma is samengesteld door trompettist en presentator Bert de Kort, onder andere bekend van de Dutch Swing College Band. Het Nick Vollebregt Jazz Café is voor liefhebbers gewijde grond, vanwege de vele grootheden uit de jazz die er in de loop der jaren hebben opgetreden: de perfecte locatie voor Easy Jazz! Het programma draait om gezellige, toegankelijke jazz van voor de oorlog. In deze eerste editie van Easy Jazz presenteert DJAZZ ‘Bert's Swing Express’, met in de gelederen Bert de Kort (trompet, zang) en pianist Rob Agerbeek. Zij worden bijgestaan door David Lukács (saxofoon), Ton van Bergeijk (gitaar, zang), Jacques Kingma (bas) en Barry Olthof (drums). Ook zangeres Susanne de Rooij vertolkt een aantal nummers, waarna het de beurt is aan het gouden duo Bob Kaper (klarinet) en Frits Kaatee (saxofoon), begeleid door piano, gitaar, bas en drums.

De 'Münchner Klaviersommer' was een jaarlijks terugkerende concertreeks die tussen 1981 en 1998 plaatsvond in het Duitse München. Hoewel de naam van het festival misschien doet vermoeden dat de programmering vooral op pianomuziek gericht was, traden er talloze grote musici uit de jazz en de klassieke muziek op – en niet alleen pianisten. De concerten vonden gewoonlijk plaats in de Gasteig, de thuishaven van het Münchner Philharmoniker. In 1994 speelde de Cubaanse pianist Gonzalo Rubalcaba met zijn trio van Ron Carter (bas) en Julio Barreto (drums) hier. Met Ron Carter, één van de levende jazzlegendes, en de uiterst getalenteerde Cubaanse jazzdrummer Julio Barreto, illustreert dit trio een belangrijke stap in de ontwikkeling die het traditionele jazztrio doormaakte in de jaren '90. De muziek geeft de briljante improvisaties en fenomenale techniek van dit drietal alle ruimte. Rubalcaba is inmiddels toegetreden tot de groten der jazz.

Sinds 1970 verandert de Duitse stad Burghausen ieder jaar een week lang in het kleurrijke jazzmekka van Beieren: de Internationale Jazzwoche Burghausen trekt musici en bezoekers van over de hele wereld. Eén van de vele bands die hier optreden in 2019 is The Earth, Wind & Fire Experience. In dit concert speelt Al McKay – de oorspronkelijke gitarist en muzikaal leider van Earth, Wind & Fire – tijdloze disco en soul. Samen met zeven van de dertien oorspronkelijke bandleden van Earth, Wind & Fire laat hij op tournees over de hele wereld horen dat hits als Boogie Wonderland en September nog altijd springlevend zijn.