TV-gids

Al sinds 1994 komen er talloze musici, boekingsagenten, persbureaus en mediabedrijven van over de hele wereld af op de 'wereldmuziektentoonstelling' World Music Expo (WOMEX). Deze muziekbeurs is door de jaren heen neergestreken in verschillende Europese steden, waaronder Berlijn, Brussel, Marseille, Stockholm, Sevilla, Cardiff en Boedapest. In 2018 vond WOMEX plaats in Las Palmas op Gran Canaria. Eén van de deelnemers was zangeres Lucibela, afkomstig van het Kaapverdische eiland São Nicolau. Haar trefzekere, warme stem is te danken aan haar jarenlange ervaring met de klanken van genres als morna en coladeira.

Al sinds 1994 komen er talloze musici, boekingsagenten, persbureaus en mediabedrijven van over de hele wereld af op de 'wereldmuziektentoonstelling' World Music Expo (WOMEX). Deze muziekbeurs is door de jaren heen neergestreken in verschillende Europese steden, waaronder Berlijn, Brussel, Marseille, Stockholm, Sevilla, Cardiff en Boedapest. In 2018 vond WOMEX plaats in Las Palmas op Gran Canaria. Eén van de deelnemers was Ladama, vijf multi-instrumentalisten uit Venezuela, Brazilië, Colombia en de Verenigde Staten. Naast hun optredens als band zetten de vijf vrouwen zich met workshops en andere samenwerkingen in om de jeugd te enthousiasmeren voor muziek, compositie, en audiobewerking. Ladama is een positieve kracht in tijden waarin de behoefte aan tolerantie en communicatie groter is dan ooit.

Sarah Vaughan: Live in '58 & 64 laat de ‘Divine One’ zien op de toppen van haar kunnen. Met haar zwoele stem vertolkt ze jazzstandards ‘Lover Man’, ‘Misty’ en ‘I Got Rhythm’, en de populaire showtunes ‘Over The Rainbow’ en ‘Maria’. Met één van de mooiste stemmen van de 20e eeuw zijn haar interpretaties van nummers van Harold Arlen, Leonard Bernstein, Johnny Burke, de broers Gershwin en Stephen Sondheim pure magie. Deze drie optredens laten zien waarom Sarah Vaughan altijd in één adem wordt genoemd als Ella Fitzgerald en Billie Holiday.

Violist Tim Kliphuis, internationaal bekend om zijn genre-overschrijdende benadering van muziek, staat samen met het Nederlands Kamer Orkest op het podium met zijn nieuwe versie van Antonio Vivaldi’s ‘Vier Jaargetijden’. Kliphuis nam improvisatie als uitgangspunt voor zijn compositie; tegelijkertijd zorgt hij ervoor dat Vivaldi’s thema’s en akkoorden herkenbaar blijven, waaraan het stuk zijn onovertroffen energie ontleent. Het resultaat is een frisse maar sensationele interpretatie van Vivaldi’s ‘Vier Jaargetijden’, waarbij het origineel nooit uit het oog verloren wordt. Elk seizoen heeft een ander karakter: de frisheid van de lente komt terug in het gebruik van elementen uit de Ierse en Noorse traditionele muziek. De warmte van de zomer vindt men terug in de Amerikaanse jazz- en funkritmes. De herfst is voorzien van jachtige Zuid-Afrikaanse safari-ritmes, en we vinden warmte in de ijskoude winter dankzij de warmbloedige energie van de Russische zigeunermuziek. Voor ieder deel van zijn compositie nam Kliphuis een wereldstad in gedachten, die hij bezocht tijdens zijn eerdere tournees. Bereid u voor op een waarlijk genre-overschrijdend spektakel!

De 'Münchner Klaviersommer' was een jaarlijks terugkerende concertreeks die tussen 1981 en 1998 plaatsvond in het Duitse München. Hoewel de naam van het festival misschien doet vermoeden dat de programmering vooral op pianomuziek gericht was, traden er talloze grote musici uit de jazz en de klassieke muziek op – en niet alleen pianisten. De concerten vonden gewoonlijk plaats in de Gasteig, de thuishaven van het Münchner Philharmoniker. In 1994 stond de legendarische Amerikaanse swingbandleider en vibrafonist Lionel Hampton op dit festival met zijn eigen arrangementen van bekende jazzklassiekers. Hij trad op met Junior Mance op piano, Jimmy Woode op bas en Bobby Durham op drums. Zij werden bijgestaan door het Staatsorkest van Sint-Petersburg onder leiding van Alexander Tschernuschenko om een opwindend bigbandgeluid neer te zetten op pittige uitvoeringen van ‘In the Mood’ en ‘Air Mail Special’. Tot besluit van het programma zingt Hampton de laatste grote hit van Louis Armstrong: ‘What a Wonderful World’.

‘Jazz a Vienne’ behoort tot 's werelds prestigieuste jazzfestivals. Al sinds 1981 boekt het festival de allergrootste jazzmusici, velen van wie er later nog eens terugkomen. Het mag geen verrassing heten dat ook de editie van 2013 niet teleurstelde: de grootste namen uit de muziek stonden op het programma. Onder hen waren vier legendarische pianisten, allen pianokunstenaars pur sang: Mulgrew Miller, Benny Green, Kenny Barron en Eric Reed. Vlekkeloze pianotechniek, onovertroffen muzikaliteit en eindeloze swing – bij dit optreden loopt het water een ware jazzliefhebber in de mond.

De term ‘jam session’ stamt uit de jaren ’20, toen witte en zwarte muzikanten na hun betaalde optredens een rokerige kroeg opzochten om de jazz te spelen waar ze in hun ‘Paul Whiteman’-stijl bands de kans niet toe kregen. Een vaste bezoeker en deelnemer aan deze sessies was de populaire vocalist Bing Crosby. Men zei ‘he was jammin’ the beat’, omdat hij op de eerste en derde tel van de maat klapte in plaats van de in de jazz gebruikelijke tweede en vierde tel. DJAZZ geeft nu dit ‘jamming’ een 21e-eeuwse dimensie met ‘Seine Sessions’. Het neusje van de zalm uit de Parijse jazz-, soul-, blues-, gipsy- en funkscène treedt op in het legendarische clubrestaurant Le Resevoir. Belangrijk om te weten: de artiesten speelden nooit eerder met elkaar op hetzelfde podium! Tijdens deze aflevering, 'Free & Afro Jazz', gepresenteerd door Eddy King, staan unieke optredens en interviews centraal van onder andere Fantazio, Eddy Lopez en Banoit Savard.

Het Morgenland Festival is een festival dat plaatsvindt in Osnabrueck, Duitsland. Het festival bestaat sinds 2005 en focust zich op de fascinerende muziekcultuur uit het Nabije en Midden-Oosten, met genres van klassiek tot avant-garde, jazz en rock. Buiten muzikale voorstellingen, houdt het festival zich ook bezig met andere kunst, zoals dans en theater. Geniet van de muzikale rijkdom van de All Star Band in deze Morgenland Festival-aflevering. Allebei de nummers “Dream” en “Mugam”, gespeeld door de All Star Band, variëren van rustig en zacht tot een ware climax. Zangeres Dima Oshno is afgestudeerd aan het Boston Conservatory. Haar geluid is buitengewoon.

De 'Münchner Klaviersommer' was een jaarlijks terugkerende concertreeks die tussen 1981 en 1998 plaatsvond in het Duitse München. Hoewel de naam van het festival misschien doet vermoeden dat de programmering vooral op pianomuziek gericht was, traden er talloze grote musici uit de jazz en de klassieke muziek op – en niet alleen pianisten. De concerten vonden gewoonlijk plaats in de Gasteig, de thuishaven van het Münchner Philharmoniker. In 1995 trad vibrafonist Gary Burton op met pianist Makoto Ozone. Deze twee grote jazzmusici staan bekend om hun fenomenale techniek en vooruitstrevende stijl. Hun poëtische improvisaties, die de heren schijnbaar moeiteloos afgaan, komen duidelijk van de bovenste plank.

De Britse pianist George Shearing genoot internationaal aanzien als instrumentalist, arrangeur en componist. Hij voelde zich evenzeer thuis op het klassieke concertpodium als in een jazzclub. Zijn inventieve, verzordigde jazz was zeer populair. In deze opname uit de Philharmonie in München speelt Shearing in duo met de Canadese contrabassist Neil Swainson. Het repertoire bestond uit eigen werk van Shearing zelf, waaronder ‘Lullaby Of Birdland’ – een bekende standard op het jazzrepertoire.

Het Noordse afrojazz-project 'We Are Birds' vond z'n oorsprong tijdens een jamsessie in 2010, toen de Finse jazzpianist Tuomas A. Turunen samenspeelde met de Afrikaanse drummer/percussionist en stedelijke bard Dimitri Reverchon. De twee componisten beten zich vast in dit hybride genre, en vonden daarvoor een perfecte partner in bassist Emmanuel Soulignac, die zijn popkennis inbracht. Inmiddels speelt We Are Birds een toegankelijke mix van jazz en wereldpop, die gebaseerd is op delen, luisteren, begrijpen, naar elkaar omkijken, en wederzijds vertrouwen.

Jazz à Vienne behoort tot ‘s werelds meest prestigieuze jazzfestivals. Al sinds 1981 verwelkomt het festival elk jaar jazzlegendes en onbekende artiesten, die vaak graag nog eens terugkomen voor een vervolgoptreden. De jaarlijkse optredens van internationale sterren in het antieke Romeinse theater van het Franse Vienne zijn iets om naar uit te kijken. In 2017 stond de Cubaanse pianist en vocalist Roberto Fonseca op Jazz à Vienne. Met zijn mix van jazz, Afro-Cubaanse soul, hip-hop en elektronica omhelst Fonseca het heden en verleden van de jazz in dit stimulerende concert vol spannende nieuwe klanken.

Opgenomen in het Palais Des Sports in 1977. Aretha Franklin speelt onder andere ‘Respect’, ‘You make me feel like a natural woman’, ‘La vie en Rose’ and ‘Singing in the Rain’.

Estival Jazz is een jaarlijks jazzfestival dat sinds 1977 plaatsheeft in Lugano, in het Italiaanssprekende deel van Zwitserland. Estival Jazz biedt een opwindende en bijzonder verrassende line-up die zich richt op de muziek van nu. Estival maakt zich sterk voor de schoonheid van verschillende culturen en wil het wederzijds begrip bevorderen. McCoy Tyner, de jazzpianist uit Philadelphia, kwam voor het eerst onder de aandacht dankzij saxofonist Benny Golson, in wiens Jazztet hij speelde. McCoy Tyner werd later nog veel bekender door zijn werk in het John Coltrane Quartet en zijn lange solocarrière. Je zou zijn pianostijl makkelijk kunnen vergelijken met Coltranes saxofoonstijl. Hij liet zich nooit overschaduwen door de energieke saxofonist, maar vormde juist een bron van inspiratie voor Coltrane’s ruimdenkende aanpak. Dankzij zijn werk met Coltrane én zijn solowerk is Tyner één van de invloedrijkste pianisten van de 20ste eeuw.